Oryginał: szkoła Andrieja Rublowa, 1425 r. obecnie Ławra Trocko-Sergiejewska, Siergijew-Posad. Przedstawienie „Zstąpienia do piekieł" pojawiło się (na freskach) już w VIII wieku (Santa Maria Antiqua w Rzymie). Tradycja bizantyjska posiada ukształtowany typ Anastasis od XI wieku (mozaika z Nea Moni na Chios). W centrum ikony znajduje się zmartwychwstały Chrystus ze śladami po gwoździach na dłoniach i stopach. Przybywa do Otchłani w świetlistej mandorli utworzonej ze sfer niebieskich, pod nogami ma skrzyżowane, wyłamane bramy piekielne - przez krzyż przychodzi zwycięstwo nad złem. W dłoni Jezus trzyma zwój Pisma. Szaty Chrystusa są jasne, jak w podczas przemienienia na górze Tabor. Zmartwychwstały Chrystus zstępuje do królestwa śmierci i otwiera dla uwięzionych bramy Otchłani. Przybywa w chwale i blasku, „by zajaśnieć tym, co w mroku i śmierci mieszkają" (Łk 1,79). Jezus prawą dłonią wyciąga Adama z grobu, chwyta go za nadgarstek, miejsce mierzenia pulsu - oznaki bijącego serca i życia. Chrystus oswobodziwszy Adama i Ewę podnosi ich do godności dzieci Bożych. Scena z Adamem przypomina obraz stworzenia pierwszego człowieka. Ewa jest już w postawie stojącej i w geście adoracji z dłońmi okrytymi szatą (oznaka poddaństwa i czci w ceremonii dworu bizantyjskiego). Odziana jest w czerwoną szatę - symbol ludzkości. Za Prarodzicami podążają ku Chrystusowi w dwóch orszakach całe pokolenia ludzkie. Po lewej stronie - królowie Dawid i Salomon, Jan Chrzciciel oraz prorocy Starego Testamentu. Po prawej - sprawiedliwi i współcześni Chrystusowi, święty Piotr z Ewangelią oraz Apostołowie. Ikona Anastsis ukazuje piękno chwały paschalnej zmartwychwstałego Jezusa. Zstąpienie do Otchłani Syna, który z Ojcem stanowi jedno, to potwierdzenie, że Ojciec Go posłał, Ojciec, który jest także naszym Ojcem. W pierwszych rodzicach cała ludzkość odkupiona przez Chrystusa powraca przed oblicze Trójcy Świętej -przeznaczone miejsce człowieka. Na ikonie uwidocznione są dwie sfery życia duchowego człowieka: królestwo śmierci ukazane jako czarna Otchłań oraz królestwo życia - Chrystus. W czeluści piekielnej widoczne są porozrywane łańcuchy, kłódki, zamki i gwoździe -narzędziach zniewolenia aż po śmierć.

Oryginał: szkoła Andrieja Rublowa, 1425 r. obecnie Ławra Trocko-Sergiejewska, Siergijew-Posad.
Przedstawienie „Zstąpienia do piekieł” pojawiło się (na freskach) już w VIII wieku (Santa Maria Antiqua w Rzymie). Tradycja bizantyjska posiada ukształtowany typ Anastasis od XI wieku (mozaika z Nea Moni na Chios).
W centrum ikony znajduje się zmartwychwstały Chrystus ze śladami po gwoździach na dłoniach i stopach. Przybywa do Otchłani w świetlistej mandorli utworzonej ze sfer niebieskich, pod nogami ma skrzyżowane, wyłamane bramy piekielne – przez krzyż przychodzi zwycięstwo nad złem. W dłoni Jezus trzyma zwój Pisma. Szaty Chrystusa są jasne, jak w podczas przemienienia na górze Tabor. Zmartwychwstały Chrystus zstępuje do królestwa śmierci i otwiera dla uwięzionych bramy Otchłani. Przybywa w chwale i blasku, „by zajaśnieć tym, co w mroku i śmierci mieszkają” (Łk 1,79). Jezus prawą dłonią wyciąga Adama z grobu, chwyta go za nadgarstek, miejsce mierzenia pulsu – oznaki bijącego serca i życia. Chrystus oswobodziwszy Adama i Ewę podnosi ich do godności dzieci Bożych. Scena z Adamem przypomina obraz stworzenia pierwszego człowieka. Ewa jest już w postawie stojącej i w geście adoracji z dłońmi okrytymi szatą (oznaka poddaństwa i czci w ceremonii dworu bizantyjskiego). Odziana jest w czerwoną szatę – symbol ludzkości.
Za Prarodzicami podążają ku Chrystusowi w dwóch orszakach całe pokolenia ludzkie. Po lewej stronie – królowie Dawid i Salomon, Jan Chrzciciel oraz prorocy Starego Testamentu. Po prawej – sprawiedliwi i współcześni Chrystusowi, święty Piotr z Ewangelią oraz Apostołowie.
Ikona Anastsis ukazuje piękno chwały paschalnej zmartwychwstałego Jezusa. Zstąpienie do Otchłani Syna, który z Ojcem stanowi jedno, to potwierdzenie, że Ojciec Go posłał, Ojciec, który jest także naszym Ojcem. W pierwszych rodzicach cała ludzkość odkupiona przez Chrystusa powraca przed oblicze Trójcy Świętej -przeznaczone miejsce człowieka.
Na ikonie uwidocznione są dwie sfery życia duchowego człowieka: królestwo śmierci ukazane jako czarna Otchłań oraz królestwo życia – Chrystus. W czeluści piekielnej widoczne są porozrywane łańcuchy, kłódki, zamki i gwoździe -narzędziach zniewolenia aż po śmierć.